پرورش عضلات بدون استفاده از وزنه

 

زمانیکه از پرورش اندام و تقویت ماهیچه ها سخن به میان می آید، معمولاً اولین چیزی که به ذهن می رسد، دمبل و هالتر می باشد، اما حقیقت اینجاست که بدون استفاده از وزنه نیز می توان عضله آورد (بدنسازی رزمی ) . چیزی که مهم است این است که فرد بداند برای عضله آوردن

 

باید ماهیچه های آن قسمتی که قصد دارد پرورش دهد را تحریک و بر روی آنها کار کند. 

.

.

.

.

 

ادامه مطلب

 

پرورش عضلات بدون استفاده از وزنه

زمانیکه از پرورش اندام و تقویت ماهیچه ها سخن به میان می آید، معمولاً اولین چیزی که به ذهن می رسد، دمبل و هالتر می باشد، اما حقیقت اینجاست که بدون استفاده از وزنه نیز می توان عضله آورد (بدنسازی رزمی ) . چیزی که مهم است این است که فرد بداند برای عضله آوردن

 

باید ماهیچه های آن قسمتی که قصد دارد پرورش دهد را تحریک و بر روی آنها کار کند. 

.

.

.

.

 

ادامه مطلب

تمرینات ایروبیک در ورزشهای رزمی

ظرفیت هوازی ، آمادگی جسمانی ، استقامت ، پایداری ، آمادگی قلبی و گردش خون اصطلاحاتی هستند که برای تشریح عوامل تشکیل دهنده آمادگی جسمانی به کار می روند.

آمادگی جسمانی برای بهبود کارایی قلب ، ششها و دستگاه گردش خون که اکسیژن موجود در هوا را به درون بدن منتقل کرده و به تمام نقاط آن می رساند،بسیار سودمند است.

.

.

.

.

.

ادامه مطلب

تمرینات ایروبیک در ورزشهای رزمی

ظرفیت هوازی ، آمادگی جسمانی ، استقامت ، پایداری ، آمادگی قلبی و گردش خون اصطلاحاتی هستند که برای تشریح عوامل تشکیل دهنده آمادگی جسمانی به کار می روند.

آمادگی جسمانی برای بهبود کارایی قلب ، ششها و دستگاه گردش خون که اکسیژن موجود در هوا را به درون بدن منتقل کرده و به تمام نقاط آن می رساند،بسیار سودمند است.

.

.

.

.

.

ادامه مطلب

سای

 

 

سلاح سای از سلاحهای کاربردی در بسیاری از ورزشهای رزمی می باشد . سای یک سلاح ژاپنی است که نام آن از نام یک منطقه بسیار قدیمی ژاپن برداشته شده است .

در زمانهای قدیم سای سلاح نبوده ! از سای برای اندازه گیری میزان نرمی و عمق نفوذ آب در شالیزار و برای کاشت و امور کشاورزی استفاده می شده است 

شکل و ساختار تنه و بدنه اصلی سای همانند یک باتوم نوک تیز است ، این قسمت تنه اصلی سلاح سای را تشکیل می دهد و این تنه همان شاخه اصلی سلاح سای است ، سای را به تناسبهای گوناکونی می سازند مثلا در بعضی مدلها اختلاف طولی در شاخه وسط با شاخه های دو طرف کم و در بعضی مدلها زیاد است و در ساختار کلی این سلاح به دو طراحی و شکل اصلی محدود میشود .

 

طول تنه اصلی این سلاح از 30 الی 70 سانت دیده شده است که اگر با توجه به اصول کاربرد آن دقت شود که طول استاندارد آن باید بین 30 تا 45 باشد چرا که باید حداکثر کمی از طول ساعد بلندتر باشد .

سلاح سای لزوما نباید دارای نوک تیز باشد زیرا این سلاح در اکثر موارد در حالت تدافعی استفاده میشود از موارد کاربرد سای میشود به دفاع در مقابل شمشیرهای بلند ( کاتانا)اشاره کرد که در صورتی که مهارت در استفاده از سای داشته باشید به راحتی با سای می توانید شمشیر مهاجم را بشکنید .

چندین روش گوناگون برای در دست گرفتن سای وجود دارد که هر کدام در موقعیت خاص استفاده میشود و مهمتر از دانستن این که سای را به چه حالاتی میتوانید در دست بگیرید این است که بتوانید در هنگام مبارزه و استفاده از این سلاح به سرعت و به خوبی این حالات و روش در دست گرفتن خود را تغییر دهید تا هماهنگ با شیوه مبارزه مهاجم بتوانید به خوبی از خود دفاع کنید . برای مشاهده روشهای در دست گرفتن سلاح سای و روش استفاده از آن کلیپ مربوط به این سلاح را از سایت بانک اطلاعات ورزشهای رزمی دریافت کنید.

این سلاح را هندی ها شمشیر شکن می نامیدند.

سای

سلاح سای از سلاحهای کاربردی در بسیاری از ورزشهای رزمی می باشد . سای یک سلاح ژاپنی است که نام آن از نام یک منطقه بسیار قدیمی ژاپن برداشته شده است .

در زمانهای قدیم سای سلاح نبوده ! از سای برای اندازه گیری میزان نرمی و عمق نفوذ آب در شالیزار و برای کاشت و امور کشاورزی استفاده می شده است 

تونفا

تاریخچه تونفا برای اولین بار به کشور چین و اندونزی بر می گردد ، سلاح تونفا تقلیدی نزدیک از سلاح قدیمی به نام Mae sawk می باشد که خود بیانگر این است که سرچشمه این سلاح از خود کشور مالزی بوده است .کابرد اصلی تونفا زمانی پیدا شد کهدر زمان فرمانروایی اوکیناوا شوو برای تثبیت حکومت در جنگ داخلی این کشور و  به دلیل محدودیت هایی که برای استفاده از سلاح گرم بود استفاده از این سلاح سرد رونق گرفت و بعد از آن نیز در نیروهای نظامی دنیا جای باتوم معمولی که شبیه به چماق بود را گرفت . تونفا سلاح سردی است که در صورت مسلط بودن به استفاده صحیح و کاربردی از آن هم در دفاع و هم در حمله بسیار کار آمد است .

عده ای بر این باورند که سلاح تونفا از سلاح کاما نیز کپی برداری شده ، که البته سایت ورزشهای رزمی این ایده را قبول ندارد .

ساختار کلی تونفا به این صورت است :

- تنه اصلی تونفا : که در قدیم از چوب ساخته میشده و بیشتر از چوب درخت بلوط برای ساخت آن استفاده میکردند و در عصر کنونی تونفا از مواد گوناگونی وجود دارد که مهمترین ساختار آن از جنس پلاستیک فشرده است ، در ساختار تونفا نه سنگین بودن آن مطلوب است و نه سبک بودن آن البته این مساله اکنون بیشتر جلوه میکنید که توانایی ساخت مواد گوناگون به جاییی رسیده که همین تونفا را میتوان در ورزنهای گوناگون از پلاستیک ساخت بدون آنکه تغییری در ظاهر و ابعاد داشته باشه . 

در حال حاضر اکثر تولید کنندگان این سلاح تنه اصلی آن را در طول 50 الی 60 سانتیمتر درست می کنند 

- دسته تونفا : دسته تونفا در قطری ساخته میشود که کاملا در دست جای گیرد و انگشتان به دور دسته حلقه و مشت شوند  اتصال دسته تونفا به بدنه در قدیم خیلی قابل اتکا نبوده حتی در مواردی که به صورت یک تکه این سلاح را از دل چوب در می آوردند اما اکنون این سلاح دارای ساختار بسیار محکمی است ، در سر دیگر دسته که به بدنه متصل نیست معمولا یک برجستگی در قطر آن وجود دارد به این دلیل که ممکن است در کارکرد طولانی شما با این سلاح دست شما عرق کند و این برجستگی باعث میشود که عرق کف دست باعث خارج شدن سلاح از دست شما نشود .

تونفا

تاریخچه تونفا برای اولین بار به کشور چین و اندونزی بر می گردد ، سلاح تونفا تقلیدی نزدیک از سلاح قدیمی به نام Mae sawk می باشد که خود بیانگر این است که سرچشمه این سلاح از خود کشور مالزی بوده است .کابرد اصلی تونفا زمانی پیدا شد کهدر زمان فرمانروایی اوکیناوا شوو برای تثبیت حکومت در جنگ داخلی این کشور و  به دلیل محدودیت هایی که برای استفاده از سلاح گرم بود استفاده از این سلاح سرد رونق گرفت و بعد از آن نیز در نیروهای نظامی دنیا جای باتوم معمولی که شبیه به چماق بود را گرفت . تونفا سلاح سردی است که در صورت مسلط بودن به استفاده صحیح و کاربردی از آن هم در دفاع و هم در حمله بسیار کار آمد است .

بو شوریکن

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شوریکن یک قطعه میله فلزی با نوک تیز است که گاهی ساختار چهار وجهی و گاهی هم ساختار هشت وجهی دارد . طول آن بین 12 الی 21 سانتیمتر متغیر است و در این ابعاد ساخته می شود . نوک این میله فولادی با رعایت و حفظ وجه های آن تیز و صیقل داده می شود . و در پرتاب ها به دلیل وزن و اصول طراحی آن به راختی در بدن حریف و یا در شی مورد نظر فرو می رود . بوشوریکن در داخل دست واقع شده است و در فرو رفتگی کف دست , محکم نگه داشته می شود و طرز پرتاب یو-نو-کن (سلاح یین) یا این-نو-کن (سلاح یانگ) هر چه باشد ، بوشوریکن در محور انگشت میانی واقع است . انگشت شست روی پایه بوشوریکن تا می شود . تاثیر پرتاب بستگی به در دست گرفتن صحیح این سلاح دارد . مسیر پرتاب را در ابتدا موقعیت سلاح در دست تعیین می کند . این سلاح ها یا در جلوی کمر بند (یوکن) یا در پشت کمربند و به صورت مخفی(اینکن) واقع می شوند . به قولی می توان گفت که اینها روی یک میله فلزی بلند و باریک در کمر بند واقع می شوند . برای موثر بودن پرتاب باید توجه کنیم که پرتاب فوری و لحظه ای باشد.

بو شوریکن

بو شوریکن یک قطعه میله فلزی با نوک تیز است که گاهی ساختار چهار وجهی و گاهی هم ساختار هشت وجهی دارد . طول آن بین 12 الی 21 سانتیمتر متغیر است و در این ابعاد ساخته می شود . نوک این میله فولادی با رعایت و حفظ وجه های آن تیز و صیقل داده می شود . و در پرتاب ها به دلیل وزن و اصول طراحی آن به راختی در بدن حریف و یا در شی مورد نظر فرو می رود . بوشوریکن در داخل دست واقع شده است و در فرو رفتگی کف دست , محکم نگه داشته می شود و طرز پرتاب یو-نو-کن (سلاح یین) یا این-نو-کن (سلاح یانگ) هر چه باشد ، بوشوریکن در محور انگشت میانی واقع است . انگشت شست روی پایه بوشوریکن تا می شود . تاثیر پرتاب بستگی به در دست گرفتن صحیح این سلاح دارد . مسیر پرتاب را در ابتدا موقعیت سلاح در دست تعیین می کند . این سلاح ها یا در جلوی کمر بند (یوکن) یا در پشت کمربند و به صورت مخفی(اینکن) واقع می شوند . به قولی می توان گفت که اینها روی یک میله فلزی بلند و باریک در کمر بند واقع می شوند . برای موثر بودن پرتاب باید توجه کنیم که پرتاب فوری و لحظه ای باشد.